Οι κινηματογραφικές αναπαραστάσεις της τουριστικής Ελλάδας δεν θα μπορούσαν να μη συμπληρωθούν από τον χαρακτήρα του "καμακιού". Από τα καλοκαιρινά κωμικά φιλμ του Δαλιανίδη στη δεκαετία του 1960, τη "Συμμορία εραστών" (1972) του Β. Σερντάρη και τα φιλμ "Τα καμάκια" και "Έλα να αγαπηθούμε ντάρλινγκ" της δεκαετίας του 1980, το "καμάκι" κάνει την εμφάνισή του στην ελληνική βιντεοταινία σε ποικίλες εκδοχές και δραστηριότητες (όπως η ίδρυση σχολής καμακιών, μαθήματα "καμακιού" σε άβγαλτους νέους κ.ά.), χωρίς, ωστόσο, να χάνει τα βασικά αρχετυπικά χαρακτηριστικά του: λατρεία για τις ξένες τουρίστριες, πληθωρικότητα στην εμφάνιση, πτωχή γνώση ξένων γλωσσών αλλά άψογη χρήση της "γλώσσας του σώματος". Οι τραγελαφικές επιτυχίες του είναι αμφιλεγόμενες και, συχνά, παίρνει το μάθημά του από τις Ελληνίδες, τις οποίες προηγουμένως περιφρονούσε.
ΠΗΓΗ
0 σχόλια :
Post a Comment